«شوتی» روایت فراز و نشیب‌های یک زندگی پر سرعت!

محمد سلیمی‌راد کارگردان و مستندساز با فیلم مستند «شوتی» متقاضی حضور در هشتمین جشنواره تلویزیونی مستند شده است. او که سال گذشته با مستند «سرباز شماره صفر» برنده تندیس جایزه مردمی شده بود، امسال نیز اثر دیگری را به این جشنواره ارسال کرده است که در صورت انتخاب وارد مسابقه خواهد شد. 

سلیمی راد درباره سوژه این مستند گفت: این فیلم روایت زندگی عجیب و غریب شخصی به نام سبحان است که در شهر دهدشت زندگی می‌کند و از طریق خط شوتی امرار معاش می‌کند. به دلیل موقعیت جغرافیایی شهر دهدشت و هم‌مرز بودن آن با شهر‌های مهمی همچون دیلم، گچساران و …، سبحان آرام آرام وارد خط شوتی می‌شود. وظیفه اصلی او حمل و انتقال کالا‌هایی نظیر نوشیدنی‌های غیرمجاز و لوازم خانگی به شهر‌های شیراز، اصفهان و … است و به دلیل مهارت در رانندگی و سرعت بالایی که داشته این محصولات را جابه‌جا می‌کرده و بابتش دستمزد دریافت می‌کرده است.

وی ادامه داد: نکته مهم زندگی سبحان، رفیق‌باز بودن اوست و دلیل اینکه بخش مهمی از دستمزدش را خرج رفیق‌بازی و مهمانی می‌کرده، پول زیادی برای خودش باقی نمی‌مانده و آرام آرام به یک آدم بدهکار تبدیل می‌شود. در این بین، یکی از دوستانش پیشنهاد حمل بار مواد مخدر را به او می‌دهد و او هم برای جبران بدهی‌ها این کار را می‌پذیرد. یک هفته‌ای ناپدید می‌شود و سپس متوجه می‌شویم که او را در مسیر لرستان به کرمان با ۶۰ کیلو تریاک دستگیر کرده‌اند و به ۷ سال حبس محکوم می‌شود. در نهایت سبحان از زندان آزاد می‌شود، اما پس از آزادی، تبدیل به آدم دیگری می‌شود؛ ازدواج می‌کند و با راه‌اندازی یک مغازه فروش لوازم ماشین تلاش می‌کند زندگی آرامی را به ایجاد کند. 

این مستندساز خاطرنشان کرد: وقتی با او مصاحبه می‌کردم، انگیزه‌اش در حضور در خط شوتی را علاقه بسیار زیادش به سرعت عنوان می‌کرد و حتی به من می‌گفت: تنها چیزی که انرژی او را تخلیه می‌کرده، سرعت زیاد بوده است. جالب است بدانید که سبحان قبل از ورود به خط شوتی به اداره پلیس هم مراجعه می‌کند، مهارتش در رانندگی را مطرح می‌کند و درخواست می‌کند او را برای تعقیب و گریز‌ها استخدام کنند که با درخواست او مخالفت می‌شود. خاطرم هست در یکی از مصاحبه هایش بهم گفت که اگر پلیس مرا قبول می‌کرد هیچ وقت وارد خط شوتی نمی‌شدم. 

کارگردان مستند سرباز صفر درباره جشنواره تلویزیونی مستند گفت: امسال دومین حضور من در این رویداد است و سال گذشته با ۲ مستند «ماهر» و «سرباز شماره صفر» حضور داشتم که هر دو اثر در ۷ بخش کاندید شد؛ البته نامزدی آن در بخش جایزه مردمی، برایم مهمترین بود و خوشبختانه مستند سرباز شماره صفر تندیس این بخش را گرفت. 

وی ادامه داد: اتفاق خوب جشنواره این است که همه مردم و به‌ویژه مخاطبانی که علاقه‌مند به سینمای مستند هستند، امکان تماشای تمام فیلم‌ها را دارند و کل کشور بیننده آثار جشنواره می‌شوند. این اتفاق در حالی است که در جشنواره‌های دیگر، تعدادی مخاطب محدود اعم از فیلمسازان، منتقدین، خبرنگاران و … امکان تماشای آثار را پیدا می‌کنند. جشنواره تلویزیونی مستند این امکان را برای همه مخاطبان فراهم می‌کند تا نه تنها فیلم‌ها را ببینند، بلکه بهترین آثار را نیز از نظر خودشان داوری کنند. 

سلیمی راد تاکید کرد: به نظرم مهمترین ویژگی مهم این جشنواره همین دو موضوع است؛ اولا فیلم‌ها در دسترس همه مردم قرار می‌گیرد و ثانیا همه می‌توانند داور جشنواره باشند و فیلم برگزیده خود را به جایزه مردمی نزدیک کنند. از این نظر معتقدم مهم‌ترین جایزه جشنواره تلویزیونی مستند، جایزه مردمی است. 

او بیان کرد: همه فیلمسازان، چه در سینمای داستانی و چه سینمای مستند، فیلم‌ها را برای مخاطب عام می‌سازند و دوست دارند اثرشان دیده شود. اهالی سینمای داستانی این امکان را دارند تا از طریق اکران در سینما‌های سراسر کشور، آثار خود را به نمایش بگذارند، اما مستندسازان سال‌ها این آرزو‌ها را داشتند که فیلمشان پرجمعیت‌های بیشتری دیده و نقد شود. تلویزیون به دلیل داشتن مخاطب میلیونی، می‌تواند این آرزوی مستندسازان را محقق کند و جشنواره تلویزیونی اقدامی در همین راستا است. خاطرم هست وقتی مستند سرباز شماره صفر اکران شد، مخاطبی از زنجان ایدی اینستاگرام مرا پیدا کرده بود و پیام فرستاده بود که من هم مشکلی شبیه به سوژه این فیلم دارم؛ همچنین پیام‌های دیگری از اقصی نقاط کشور داشتم که واقعا برایم دلگرم کننده بود. برایم جالب بود که جشنواره تلویزیونی مستند توانسته این حجم از مخاطب را درگیر فیلم بکند.

وی در پایان گفت: من در اکثر جشنواره‌های کشور حضور داشتم و جوایزی را دریافت کردم، اما باید بگویم بازخوردی که از اکران تلویزیونی گرفتم از هیچ جشنواره‌ای نگرفتم.